Bugün biraz yorgun uyanıyorum. Gözlerimi açtım ama kalkamıyorum. Eee yaş olmuş 50 küsur.. biraz temiz hava alsam iyi olur deyip yanıbaşımdaki kumanda ile evin cam tavanını açıyorum. Mis gibi bahar kokusu evin içine doluşuyor. Baharı içime çekerken açlık bastırıyor birden. Maviii diye sesleniyorum bizim kıza, kahvaltıyı hazırlayabilir misin diye soruyorum.. Peki diyor. Mavi kim mi? Bizim evin robot kızı. Mavi de gençlik yıllarımda eften püften konularda karalardım birşeyler. İsim olarakta Mavi rumuzunu kullanırdım. Ordan hatıra olsun diye bizimkine Mavi ismini verdim. Dedim ya yaş olmuş 50 küsur. Zaman uzay çağı olacak derlerdi de inanmazdım. Bak evde robotlar bize kahvaltı hazırlar, silip süpürür oldu. Gençken hayalimdi cam tavanlı evler. 50lerimde kısmet oldu buna da şükür.
Kahvaltıdan sonra dersim var. Bu yaşta ne dersi mi? Eee eskiden dil öğrenmek pek zordu. Şimdi bir tablet ilacımsı hap atıyoruz ağzımıza o beynimizle uyumlu bir çalışma sürecine girip akıcı bir şekilde konuşmamızı sağlıyor. Eczaneler artık çok değişti. Gidip ”Merhaba, ben bir tane İspanyolca tableti alabilir miyim?” diye soruyorsunuz. Hatta ihtiyaca göre sadece gramer, konuşma veya yazma tabletleri bile satılıyor. Başka gezegenlere gideceğimizde…. He siz gezegenler arası turizm şirketlerinden, otellerden, tatillerden de haberdar değilsiniz.. Ahh bağışlayın beni.. Tatillerde bizi en çok yoran valiz taşıma devri bitti artık. Hey gidi günler onlar bizim gençliğimizdeydi. Şimdi her şey elektronik. Yanımızda her ihtiyacımız için hazırlanmış küçük tabletlerin olması yeterli. Gideceğimiz gezegende konuşulan dilin tabletini yutuyoruz ve vardığımızda yabancılık çekmeden oradaki insanlarla anlaşıyoruz. Artık arabalar, uçaklar trenler yok. herkesin özel roketi mevcut. Canımız sıkıldıkça Mars’a gidip geliyoruz. Anlayacağınız Mars’a ayak basmayanı adamdan saymıyorlar artık.
Ah ben sizinle muhabbete dalmışken Maviciğim kahvaltımı getirmiş. Yok çok vaktimi almıyor, nerede o eski tv karşısında diziler izleyip keyif yaptığımız kahvaltı masaları. Şimdilerde onlarında tableti var. Almak istediğiniz tüm öğünlerin menü seçenekli tabletleri var. Yani menüyü belirleyip tek tablette tüm ihtiyacınızı karşılamış oluyorsunuz. Vakitten tasarruf edecekmişiz. Bilemedimki… Belki ben uzun uzun kahvaltı yapmak istiyorum.. Neyse benimki de yaşlılık huysuzlukları işte.
Ah bak ben sizinle konuşurken komşu evlerden yine roketler havalanıyor. Havayı güzel gören soluğu başka gezegenlerde alıyor. Ev dediysem nerede o 3 oda 1 salon evler. Şimdilerde içinden asansörlü, her komutu elimizde kumandayla halledebildiğimiz evler mevcut.
Evler bu kadar değişince sosyal yaşantılarda farklılaştı tabi.. Okullara gitmiyor mesela bizim torunlar. Matematik, uzay bilimi vs dersleri hep bu tabletlerde. Hey gidi günler.. Biz de ezberleyeceğiz diye onca şeyi anamız ağlardı. Geçen tarih tabletinde Korona Virüs diye bişey öğrendik anneanne diyordu bizimkiler. Heh dedim işte biz aylarca evlerden çıkamamıştık. Marketlere sayıyla insan alırlardı.. İnanamadılar. Atma Ziya demeyin çocum vallahi yaşadık bu günleri dedim.. Anneanne Ziya kim dediler. Offf dedim o kadar geriye gidip anlatamayacağım size.
Yaa işte böyle.. Biz bunları gördüysek, bizim torunlarda ışınlanmayı görüp artık öteki tarafta ”Generation Gap” yaşayıp anlatır anlatır güleriz… Eh tabi bi de buluşabilecek miyiz o var ama elbet hafif bi bronzlaşmalardan sonra Cennette buluşuruz diye ümid ediyorum…
Sizlere 2040’lardan seslendim.. Belki yine anlatırım sonra yada bi tablete yükler yollarım size..
Haydi kalın sağlıcakla…
