Kanada-Ontario eyaleti uzun bir süredir sadece çocuk parklarını değil, tüm doğal alan parklarını ve orada arabınızı park edip gezmenizi yasaklamıştı. Bu hafta izinler verildi ve parklar açıldı. Bizde soluğu en azından dalgaları izleyip sesine özlem giderelim diye Britannia Beach’te aldık.
Kızım 2 aydır 3. kez mahalle yürüyüşleri ve araba turları dışında bir yere gitmiş oldu. Çocuk o kadar bunalmışki kumsala ayak bastığı an terlikleri ayağından çıkarıp koşmaya başladı. Özgürlük… Kıymetini az bildiğimiz, yokluğunda anladığımız en önemli değerlerin başında gelir benim için ve dahi hepimiz için.
Sadece kumlara basmakla kaldığını düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Kaprisini yukarıya doğru sıyırıp suya girmeye başladı. Dizlerine kadar ilerledi. Aslında parklarda biryerde oturmak yasak, sadece yürüyüşler için ve bisiklet sürmek için izin veriliyor ama kızımla birlikte baktıkki suya giren çocuk sayısı artmaya başladı. 🙂 O kadar eğleniyorlardıki anne-babalar ses etmedi masum hallerine. Ayaklarını kuma gömdü, uzandı.. Sonra kalktı koşmaya başları, tekrar suya girip dalgalar geldikçe çığlığı basıp geri kaçtı 🙂
Ben mi? Ayaklarımı kuma uzatıp gözlerimi kapatıp dalga seslerini dinledim. Nedendir bilmiyorum dalga sesini duyar duymaz gözlerim dolar hep.. Ruhuma iyi gelen bireyler var suya bakıp dalgaları dinleyince. Bolca resim çektim, biraz eşime eşlik edip yürüdüm. Velhasıl iyi geldi kumsal hepimize.
Eve döndüğümüzde ise malum koronadan dolayı evimize çağıramadığımız arkadaşlara göndereceğim iftar hazırlıkları başladı. Akşam iftar sonrası gün içinde kumsalda depoladığımız enerji ile kendimizi çay içip akşamın serinliğinde kendimizi bulmak için bahçeye attık. Cırcır böcekleri eşlik etti kendileriyle cırcırlık konusunda yarışan kızıma 🙂 Hem onları dinledik hem kızımın bu aralar en büyük zevki olan bilmecelerini.
Velhasıl… Kanada’da yavaş yavaş gevşetilen kuralların ilki olan parkların açılmasıyla biraz da olsa kendimize gelip enerji depoladık…
